ალექსანდრე ნარსიას მეგრული ლექსი ჩხოროწყუზე

ახუთელი პოეტი ალექსანდრე ნარსია ლექსებს ბავშვობიდან წერს. მისი შემოქმედერბა მშობლიურ ახუთს და ჩხოროწყუს უკავშირდება

ალექსანდრემ შექმნა თავისი ჯგუფი “აღმოაჩინე ახუთი”, სადაც მშობლიური სოფლის პოპულარიზირებითაა დაკავებული

ეს ლექსი კი ჩხოროწყუს მიუძღვნა

ღორონთიში ხეთ ნახანტა,
სოფელეფ უღ ჩხოროწყუს,
ათეშ მემაჯინე კოს,
მუ გიშირუნს შურ დო გურს…
მუხურს მიუნს ჯიმაკათა,
თოლორდავეფი, ეფშა გური,
თაქ ადესაშ ნაშუმერს,
დოიბარანს რგილ მასქური…
შორ შარა მაფ ოულარი,
ღორონთ გლახა განშე მირცხი,
ათაქიან ცირა მიორდ,
ვაგომჭყოლიდუაფ კირცხი…
სკვამ ბუნება არძას ქიმეჩ,
ვანარღუდუ ნაღდას ღორონთს,
აშ ქომრჩქილით წე ართწუთის,
ფხვამანქ ასე ნაფიჩხოვოს…
მა პწანს არძა ჯგირ კათაში,
თე ცხოვრებას მით ვაწურს,
ათეჯგუა ოქრო კათა
ცხოვრენს ქვედაჩხოროწყუს…
რუსთაველიშ მეტრო ვარე,
მეტ შხვა კილ თაქ ვემიჩინე,
ევროპული სოფელიე,
ქუდამჯერით, ლესიჭინე…
ისტორიას ოხოლ ტყურა,
სიმართლე რე ბრელი მითი
უსხუნ კოტე ნაჭყებიას,
პარიზიშა მუშ ჯუმითი…
მა ფთქუანქ დო მიჩქუ არძო,
ტაშის ქიგემიშკვანთ ჭუმე,
შოთა წურწუმიაშ მენდული,
ბედნიერ რე ლეწურწუმე…
ზუმს ჰოროფათ ეფშა ხალხის,
ჟიშე ღორონთ არძენს ჯანს,
მა მიპკითხენქ ჯიმაშ გურს,
გერ კოს დათო ლემონჯას…
ათე მარგალურ ლერსიშა,
მის აგორე სკვამას ფონი,
კირცხიშ შარას გილუორექ დო
თოლს მიოთანს სარაქონი…
მენძელი სტუმარიშ მულაშე,
დღას ვათქუანს ვარიას,
ოცინდალეშ მარდით ეფშა,
გურტიბაფილ თაიას…
ნარაგად რე ჯგირი საქმე,
დღასი ვარე ნაგვიანი,
ელმალ ჩხანათ გოტიბაფილ
ფიქრემს ორე ნაკიანი…
ლექობალეს გელეფშუმით,
ძღაბიშ გინაძირაფუს,
თოლ გუონჯინ ონჯუა ქორდ
გევორდ ჭოღაშ გინართუს…
ხაბუმეშ ცა ახრებულო,
ვემკიდვანს ფერ მუნაფას,
სერით თუთა დოფორას დო
მურიცხეფი ვაჩქუდას…
ჩხორო ბოთილ უჩა ღვინი,
ქინუორგილე ჩხორო წყუს,
ფხვამანქ გიო გულუაშ
თამადობით ჩხოროწყუს…
ათე ლერსიშ მაჭარალი,
ახუთარ რე ჯიმალეფი,
ვარე მარგალურ ჭარუა,
უხანდეთ დო გვალა ეფი…
ლერსიშ მეტ მუ მარაგადე,
რითმას მიბღანქ ართ ფუთის,
შხვა ქიანაშ სისკვამეშა,
დღას ვაფთირანქ ახუთის…

ალექსანდრე ნარსია