644
“მსურს, რომ დაგლიო წყაროს წყალივით,
და ვერ დალევა მთრგუნავს და მტანჯავს.
შენ არ მიკარებ, ვარ სიღარიბე
და გულში მისობ ერეკლეს ხანჯალს.
ხარ შემოდგომის თოვლივით ნაზი,
და იისფერი დაჰკრავს შენს მაჯას,
ხოლო შენს თმებში ჩაწვნილი ვარდი
თავბრუს მასხამს და უთქმელად მტანჯავს”
ავტორი შოთა ხორავა