სოფო გოგოხიას ბლოგი

ჩუმად. ჩუმად. თუმცა აქ ისედაც სიჩუმეა. ჩვენ ხომ ჩუმად ვართ. ან რა უფლებაა ხმამაღლა ლაპარაკის. მაგრამ მე სულ აქ ვარ. აქ. ახლოს. სულ აქ. ჭაობია, საკანი, სენაკი, თუ უდაბნო, არ…

შენ ფორტეპიანო ხარ ჩემი. ოღონდ ყოველთვის არა, ხანდახან ჩემი. დროდადრო მხოლოდ. ხან თბილი და ძვირფასი. ხან ცივი და მაინც ძვირფასი. იმდენი კლავიშით მიყურებ, ვერ ვუძლებ კლავიშების ზღვას. და თუმცა ძალიან…