შოთა წურწუმია დაიბადა 1989 წლის 24 აპრილს, ჩხოროწყუს მუნიციპალიტეტის ლეწურწუმეს თემში.
2006 წელს დაამთავრა ლეწურწუმეს საჯარო სკოლა. 2009-2013 წლებში სწავლობდა სამცხე-ჯავახეთის სახელმწიფო უნივერსიტეტის იურიდიულ ფაკულტეტზე, ხოლო 2013-2015 წლებში გაიარა სამცხე-ჯავახეთის სახელმწიფო უნივერსიტეტის სისხლის სამართლის სამაგისტრო პროგრამა და მიენიჭა მაგისტრის ხარისხი.
ბავშვობიდან იტაცებდა სპორტი, კერძოდ კი ,,შოტოკან კარატე-დო”, რომელშიც კარატეს ეროვნული ფედერაციის მიერ, 2008 წელს მიენიჭა l დანი (შავი ქამარი), ხოლო 2009 წელს მწვრთნელის კვალიფიკაცია.
2010-2013 წლებში ასპინძის მუნიციპალიტეტში უძღვებოდა კარატეს წრეს. 2014-2017 წლებში იყო ჩხოროწყუს მუნიციპალიტეტის წარმომადგენლობითი ორგანოს, საკრებულოს წევრი და პარალრლურად მუშაობდა მუნიციპალიტეტის კულტურის ცენტრში. სტუდენტობის პირველი წლებიდანვე მისი ლექსები იბეჭდებოდა სხვადა და სხვა გაზეთებსა თუ ჟურნალებში. 2013 წელს გამოიცა მისი ბავშვობისდროინდელი ლექსების კრებული, სახელწოდებით ,,რითაც მე ვსუნთქავ” ხოლო 2016 წელს მეორე ,, მე, სიმარტოვე და პოეზია”. ამჟამად ცხოვრობს მშობლიურ ჩხოროწყუში, ყავს მეუღლე, დედა, ძმა და სამი და
ჩქიმი ნანაში ნინა ჯვეშიშე ჯვეშიმუთ ურზუქ თეზმა ღალატის?ურა მობურთე ორდენი თეშიგარზენა ჭითა ბარათის,ობირეთ არძა მგანატრ,მარა ბრელი უზგირტ რაგადის.მუ ჭკუას ომსახურუნანივაბკითხენი ვეი აკა თის…ქორთუ ერქ ჟი დო ჟი გეთუ დოართი-მაჟრაში ჯიკაფი…
პოეტი შოთა წურწუმია ვებრძღუქ სკანი თოლეფიში ჯინათ ლექსი მეგრულ ენაზე. კითხულობს ავტორი
შოთა წურწუმია – მუმაჩქიმს 💖 ვაჟა ვასილის ძე წურწუმიას 2021 წლის 27 იანვარს გარდაცვლილი მამისადმი მიძღვნილი ლექსი მეგრულ ენაზე
წენდიხა ძველი მეგრული ტოპონიმია, რომელიც წალენჯიხასთაა დაკავშირებული შოთა იუთუბზე შოთა წურწუმიას პოეზია FB
კავკასიის საერთაშორისო უნივერსიტეტში პოეტ შოთა წურწუმიას შემოქმედებითი საღამო გაიმართმა. პოეტმა სტუდენტებს საკუთარი შემოქმედება წარუდგინა.მათ შორის, ახალი ლექსები, რომელიც ფართო საზოგადოებისათვის სიახლე იყო.
ჩხოროწყუელებთან ვისაც შეხება გქონიათ, იშვიათად შეგხვდებათ ადამიანი, რომელსაც შოთა წურწუმიას შესახებ არაფერი გაუგია. პოეტი ძალიან პოპულარულია და მისი პოეზია დიდი ხანია ლოკალურ მაშტაბებს გაცდა. ინტერვიუც შესაბამისი გამოვიდა, ლექსის გარეშე ხომ …