გურ ქობძირ ამდღა;შარა პიც ბძირი ოსურიშ გური.წვანე დოლოს გეძუდ მუშოთი.გეძუდ ყურდგას…გუვოლ უნელო…ქუდუვეხოლი, ქუდუვეკვირი.ცომცი ზისხირი ვაგოდგუდ გალე.ვართ გჷდ ღურელც.ოსჷმანეშე ყამათ ეჭკირილცდო ნანძალუო ეშაღილაზირცვაგუდუ თინა.ჯა ჟირი სუმი ირშიალუდთიში გოხოლუს…უხვიჩინანდ ბჟას ბაიაგინოცუნდელი.შურგეშაღალაშ შანა-კვალივაჩქუდუ…

უკვე აცივდა, თოვას აპირებსდა თვლემს კუთხეში ჩემი ნავთქურა,მე ეს ამბავი სულ არ მაკვირვებს,დღისით და ღამით ვანთებ ნათურას.

სვანეთი არის ზეცისკენ სწრაფვაკაცთათვის მარად ნებადართული.სვანეთი არის სამყაროს განცდა,მიწის ოცნება ზეაღმართული.სვანეთი ბრწყინავს მზის სიახლოვით;ჰაერის, სივრცის, ნათლის ნაერთით.ადამიანის მთასთან თანხმობითამდგარი სუნთქვა არის სვანეთი.

ქ წინაპრების სისხლი და ფესვიისე მძლავრია და საცნაური,რომ მზის ხმაურად,მზის სუნთქვად მესმისჩემი მამულის გულის ხმაური.ამიყოლიებს ხილვის სურვილი,გადამინათებს შორეულ სივრცეს;დაეწაფება წყაროს წყურვილი,საწყისის სითბოს შორეთში მისდევს.თითქოს გადმოდის დიდმომღერალთადა დიდმეტყველთა უნარი ჩემში:შემომანათებს შუქი…

დარჩენილ მერცხალს ღამეა, სოფელს სძინავს ღრმა ძილით.მეც დავიღალე, ჩავაქრე შუქი.სარკმელს მოაწყდა ხეების ჩრდილი,ლანდებს ოთახში რაღაცა უკვირთ.

ბავშვურ სიმღერებს ვუსმენდი დიდხანსდა გარინდული გზასთან ვიდექი.მერე მოვიდა მამა და მითხრა-ხედავო იმ ჩრდილს მზისკენ მიდრეკილს,რას მოგიტანსო ამ ხმებში მალვა,მიწას უნდაო მოვლა და დაცვა.ხვალ გაახმობსო ყველაფერს გვალვა,-სთქვა და გამშორდა მოხუცი მკაცრად.სად…

მე ვიყავ ერთი უბრალო ბავშვი:სუსტი, ფერმკრთალი, გამოუცდელი…ფიქრი მითრთოდა ცხოვრების ქარშიროგორც სუფთა და თეთრი ფურცელი.მერე მოვიდა მკაცრი დღეები,