აპოლონ ადონიას შემოქმედება

გურ ქობძირ ამდღა;შარა პიც ბძირი ოსურიშ გური.წვანე დოლოს გეძუდ მუშოთი.გეძუდ ყურდგას…გუვოლ უნელო…ქუდუვეხოლი, ქუდუვეკვირი.ცომცი ზისხირი ვაგოდგუდ გალე.ვართ გჷდ ღურელც.ოსჷმანეშე ყამათ ეჭკირილცდო ნანძალუო ეშაღილაზირცვაგუდუ თინა.ჯა…

უკვე აცივდა, თოვას აპირებსდა თვლემს კუთხეში ჩემი ნავთქურა,მე ეს ამბავი სულ არ მაკვირვებს,დღისით და ღამით ვანთებ ნათურას.

ქ წინაპრების სისხლი და ფესვიისე მძლავრია და საცნაური,რომ მზის ხმაურად,მზის სუნთქვად მესმისჩემი მამულის გულის ხმაური.ამიყოლიებს ხილვის სურვილი,გადამინათებს შორეულ სივრცეს;დაეწაფება წყაროს წყურვილი,საწყისის სითბოს შორეთში…

დარჩენილ მერცხალს ღამეა, სოფელს სძინავს ღრმა ძილით.მეც დავიღალე, ჩავაქრე შუქი.სარკმელს მოაწყდა ხეების ჩრდილი,ლანდებს ოთახში რაღაცა უკვირთ.

მე ვიყავ ერთი უბრალო ბავშვი:სუსტი, ფერმკრთალი, გამოუცდელი…ფიქრი მითრთოდა ცხოვრების ქარშიროგორც სუფთა და თეთრი ფურცელი.მერე მოვიდა მკაცრი დღეები,